ΤΟ ΙΡΑΝ, Η ΚΟΝΤΟΛΙΖΑ... ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ.

Άρθρο από το πρώτο (ανέκδοτο) φύλλο του "Πανσπουδαστικού Σεισμού", Μάης 2006

Έχουν περάσει ήδη αρκετά χρόνια από τον προηγούμενο πόλεμο. Στο Ιράκ η κατάσταση έχει αρχίσει να ομαλοποιείται, ο αμερικανοθρεμένος Σαντάμ δεν είναι πια στην εξουσία, ο λαός που αντιστέκεται βασανίζεται σε φυλακές-κολαστήρια, όπως το παγκοσμίου φήμης Αμπού-Γκράιμπ, ή ταξιδεύει παράνομα και χωρίς δίκη στο Γκουαντάναμο. Οι πολυεθνικές ελέγχουν το πετρέλαιο της Μ.Ανατολής και η τιμή του έχει διπλασιαστεί τα τελευταία δύο χρόνια. Το μόνιμο θύμα: ...οι λαοί, που είτε σκοτώνονται αντιστεκόμενοι στους ιμπεριαλιστές, είτε πληρώνουν με την ανέχειά τους τα σχέδια της παγκόσμιας ολιγαρχίας. Επειδή όμως αυτά δε φτάνουν, η πολεμική μηχανή πρέπει να ξεσκουριάσει. Επόμενος στόχος: το Ιράν, που επειδή κάνει χρήση της πολύ φθηνής πυρηνικής ενέργειας και έχει την τεχνογνωσία για την παραγωγή της, πρέπει να υποστεί τον πόλεμο από τη μοναδική χώρα που δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη του ΟΗΕ για τις πυρηνικές δοκιμές, τη μοναδική χώρα στην ιστορία που έχει χρησιμοποιήσει πυρηνική βόμβα, το 1945, σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, μάλιστα σε καιρό ειρήνης αφού οι χώρες του Άξονα υπέγραψαν την παράδοσή τους άνευ όρων στις 8 Μάη της ίδιας χρονιάς.
Συμμέτοχη στα σχέδιά τους θέλουν φυσικά και την Ελλάδα, χρειάζονται τη συναίνεση-υποστήριξη του δολοφονικού σχεδίου εκφραζόμενη από τη θετική ψήφο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, χρειάζονται την παραχώρηση της βάσης της Σούδας ως εφαλτηρίου για τα βρώμικα παιχνίδια τους. Για το λόγο αυτό επισκέφτηκε τα μέρη μας και η κυρία «Κοντολύσσα Ράιχ», για να υποδείξει και να ακούσει ότι η Ελλάδα θα βρίσκεται στους «πρόθυμους» που ψάχνουν με μανία οι ΗΠΑ αφού μέσω του ΟΗΕ δεν μπορούν να πάρουν μια καταδικαστική για το Ιράν απόφαση. Τη συναίνεση αυτή, μπορεί να την πήρε από την κυβέρνηση της ΝΔ, όπως έγινε και παλιότερα στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ, με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που έδινε γη και ύδωρ στους δολοφόνους των λαών, παραχωρώντας τη Σούδα και επιτρέποντας στα αμερικανικά φορτηγά να περνάνε από ελληνικό έδαφος κυρήσσοντας, εν αγνοία του λαού, τη μισή Ελλάδα εμπόλεμη ζώνη από τις 13 Απρίλη του 1999.
Όμως άλλη άποψη είχε ο λαός, ο ίδιος λαός που πριν 7 χρόνια σταματούσε τα ΝΑΤΟϊκά οχήματα και τα εμπόδιζε να περάσουν στην πολιορκούμενη Γιουγκοσλαβία, ο ίδιος λαός που το 2003 γέμιζε κάθε μέρα τους δρόμους διαδηλώνοντας ενάντια στον άδικο πόλεμο στο Ιράκ. Με μαζικές συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, την κατάληψη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και την ανάρτηση γιγαντιαίων πανό απέναντι από πρεσβεία και προξενείο αντίστοιχα, έδειξε τις καθαρά αντιπολεμικές του διαθέσεις. Πέρασε καθαρά το μήνυμα ότι φιλόξενος λαός δεν είμαστε για τους δολοφόνους και τους σφαγείς, αυτούς θα τους υποδεχόμαστε πάντα όπως τους αρμόζει, γιατί είμαστε ένας λαός που έχει πληρώσει πολλά ώστε να μπορεί να δίνει με ξεχωριστή αυταπάρνηση την κάθε μάχη για ανεξαρτησία.
Όποιον πόλεμο και να αρχίζουν, πάντα θα μας βρίσκουν μπροστά τους, γιατί κάθε βόμβα στην Ασία και οπουδήποτε στον κόσμο γνωρίζουμε ότι χτυπάει το σπίτι μας, τις ανάγκες μας, τα δικαιώματά μας.